Maigeb la ayah

7.03 PM, 25/8/2016

"Huwaaaaa... huwaaaaaaaaa"

"Amir, jangan nangislah. Maghrib ni. Duduk sini kejap, mak nak tolong ayah angkat barang dari kereta. Adam, tengok adik"

"Huwaaa... huwaaaaaaaaaaaaaa"

"Haih la adik..marah betul kalau orang tinggal dia"


+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

7.10 PM, 25/8/2016

"Hiyahhh, hiyahhhh!!"

"Adam ni nak kena babab ke, kan ayah kata jangan baling-baling barang? Kena adik nanti"

"Hahahaha", sambil baling-baling barang lagi.

"Mana rotan ni, orang cakap dia tak nak dengar ni!"

"Tak nak, tak nak!! Ayah tak nak! Maigeb la! Huwaaa.. maigeb la...", Adam menangis meminta belas, konon tak bagi zaimi rotan kaki dia.

"Apa?"

"Maigeb la...huuuu...huuuu"

"Adam cakap apa?"

"Maigeb..huuu..maigeb la ayah.. jangan rotan adam"

"Maigeb tu apa?"

"Maigeb tu, mak kata jangan bising, maigeb la ayah..huuu", tangisan masih bersisa.

Takut jugak bila orang nak rotan, walaupun tak pernah rotan sampai sakit pun kat dia, medium gertak je pun sebenarnya.

Dan aku yang sedari tadi yang mengeluarkan barang-barang dari plastik Giant, turut berhenti buat kerja.

Apa benda pulak maigeb tu?

"Tu maigeb tu", adam tunjuk jam dinding berwarna hitam yang kami gantung di dinding sebelah meja makan.

Aku memandang ke jam, berkerut jugak kening aku masa ketibas ketibas balik kerja ni nak memikir apa benda maigeb tu.

"Oh, adam kata maghrib ke?", aku meneka.

"Ye lah mak tu, maigeb. Tak nak bising", adam yang baru mula petah bercakap cuba mengatur ayat yang panjang, aku tau niat dia nak bagi penjelasan.

Aku pandang laki aku, laki aku pandang aku.
Kami tersenyum sambil geleng kepala.

Maigeb pun maigeb la adam, asalkan kau faham konsep masa maghrib jangan buat bising, especially jangan menangis masa maghrib.